Ook ik vind het geen succes om in alleen in de bench te moeten zitten, ik ben het helemaal eens met Sam dat hij het goed laat horen. Ik ben als Marcel en Gert weg zijn beneden in de gang met een heerlijk kussen onder de trap, de trap is wel afgesloten zodat ik niet naar boven kan lopen. Maar het grote verschil met Sam is dat ik nooit alleen ben ik heb altijd mijn moeder bij me, ook al baalt ze er wel eens van ze bromt regelmatig naar me. Maar daar trek ik mij niet zoveel van aan ik ga toch wel lekker mij eigen gang.
Tja, dat "moeder"-voordeel heeft onze Sam natuurlijk niet. Het slapen in de bench is ook helemaal niet het probleem. Na de avondwandeling rent hij als een speer naar zijn bench en draait hij twee keer in het rond om vervolgens lekker neer te ploffen en zonder morren in slaap te vallen. Maar overdag is het een ander verhaal. Zolang er maar iemand in de buurt rommelt vindt hij de bench een prima plek, maar o wee als er niemand is. Dan horen de buren dat hij het niet leuk vindt. Kwestie van wennen en daar moet hij even door heen. Morgen is het weer zover en dan proberen wij het met radio 3. Van radio 1 moest hij niets hebben. Morgen dus met popmuziek en woensdag proberen we het met klassieke muziek. Wie weet houdt Sam van Rachmaninov.
BeantwoordenVerwijderen